W tym artykule przyjrzymy się bliżej historii kotów bezwłosych oraz przedstawimy najpopularniejsze ich rasy – sfinksa kanadyjskiego, sfinksa dońskiego, sfinksa petersburskiego i kota elfiego.
Skąd wzięły się koty bez sierści? Co warto o nich wiedzieć?
Warto wiedzieć, że bezwłose koty nie są bynajmniej efektem ludzkiej ingerencji w genetykę, lecz wynikiem naturalnej mutacji w genomie. Są znane i cenione właściwie od zarania dziejów, gdyż bezwłose koty pojawiały się spontanicznie na całym świecie. Pierwsze wzmianki o kotach pozbawionych futra pochodzą sprzed setek lat, a ich wizerunki można znaleźć w śladach po starożytnych cywilizacjach, w tym m. in. egipskiej i azteckiej. Współczesne rasy bezwłosych kotów wywodzą się natomiast z XX w.
Popularna obecnie rasa, sfinks kanadyjski, została opisana w latach 60-tych XX w. w Kanadzie. To właśnie tam, w miocie domowych kotów krótkowłosych, pojawił się ewenement – kociak, który urodził się łysy na skutek mutacji genetycznej. Podobne przypadki miały miejsce w Rosji w latach 80-tych XX w. i w ten sposób powstała rasa sfinks doński. Hodowcy, dostrzegając potencjał tych niezwykłych zwierząt, zaczęli selektywnie krzyżować je z innymi rasami, co doprowadziło do powstania kolejnych innych znanych obecnie odmian łysych kotów, takich jak m. in. kot elfi i sfinks petersburski.
Czym wyróżniają się koty bez sierści – poznaj rasy łysych kotów!
Poza wyjątkowym wyglądem, obok którego trudno przejść obojętnie, bezwłose koty posiadają wiele charakterystycznych cech, które wyróżniają je na tle innych kocich ras. Przedstawiciele kotów łysych są bowiem wyjątkowo czuli, uwielbiają kontakt z człowiekiem i często szukają bliskości opiekuna.
Ich skóra jest przyjemna, aksamitna w dotyku, lecz w zamian wymaga specjalnej pielęgnacji, gdyż brak sierści powoduje intensywniejsze wydzielanie sebum. Są także bardziej wrażliwe na temperaturę, dlatego potrzebują zapewnienia ciepłego otoczenia oraz odpowiedniej ochrony przed zimnem.
Całkowicie pozbawione sierści koty to zwierzęta bardzo inteligentne, ciekawskie i aktywne. Lubią zabawę, kontakt z ludźmi, a miłośnicy zwierząt często zwracają uwagę, że zachowują się jak psy – aportują, uczą się sztuczek oraz towarzyszą domownikom w codziennych obowiązkach.
Kanadyjski sfinks – kot czuły i towarzyski
Kot sfinks kanadyjski to zdecydowanie najbardziej rozpoznawalna i kojarzona przez większość miłośników kotów bezwłosa rasa. Choć na pierwszy rzut oka może wydawać się bardzo wrażliwy i delikatny, w rzeczywistości jest silnym kotem o wyjątkowym charakterze. Uwielbia ciepło i bliskość człowieka, często łasi się i przytula do opiekuna, a jego zachowanie przypomina momentami sposób bycia psa.
Kot sfinks jest niezwykle towarzyski, szybko przywiązuje się do ludzi i zdecydowanie nie lubi samotności. Potrzebuje więc stałej uwagi i poświęcania mu czasu, dlatego najlepiej sprawdzi się w domu, gdzie zawsze będzie obecny ktoś do zabawy i głaskania.
Warto ponadto mieć świadomość, że jego pozbawiona sierści skóra wymaga regularnego czyszczenia, gdyż wydziela więcej sebum niż ma to miejsce w przypadku kotów z futrem. Konieczne jest także zapewnienie mu ciepłego otoczenia – łyse koty nie posiadają bowiem sierści chroniącej je przed zimnem.
Sfinks petersburski – elegancki i zwinny kot orientalny
Sfinks petersburski, znany również jako peterbald, to łysa rasa wywodząca się z Rosji. Powstała w wyniku skrzyżowania sfinksa dońskiego z kotem orientalnym. W efekcie pojawił się kot o smukłej sylwetce, długich łapach i majestatycznym wyglądzie. Uszy peterbalda są natomiast duże i szerokie u podstawy.
Peterbaldy to koty bardzo aktywne i zawsze chętne do ruchu i zabawy. Są również inteligentne, szybko się uczą oraz najlepiej odnajdują się w domach, gdzie mają zapewnione odpowiednio dużo przestrzeni do eksploracji. Towarzyska natura sfinksa sprawia ponadto, że koty rasy petersburskiej bardzo chętnie przebywają z ludźmi i innymi zwierzętami.
Podobnie jak inne bezwłose koty, także kot petersburski wymaga regularnej pielęgnacji oraz ochrony przed zimnem. Jest kotem zdecydowanie ciepłolubnym, dlatego najlepiej czuje się w domach, w których panuje stabilna, wysoka temperatura.
Sfinks doński – inteligentny i pełen energii zwierzak
Sfinks doński, nazywany również kotem dońskim bezwłosym, również pochodzi z Rosji, lecz powstał w wyniku innej mutacji genetycznej niż sfinks kanadyjski i petersburski. Warto bowiem wiedzieć, że kot sfinks doński nie ma zbyt wiele wspólnego ze sfinksem kanadyjskim, mimo tego, że przypomina go wyglądem i charakterem. Rasa ta charakteryzuje się silną, muskularną budową ciała, pomarszczoną skórą oraz charakterystycznym, pełnym zaciekawienia spojrzeniem.
Koty tej rasy są bardzo przyjacielskie, inteligentne, szybko się także uczą oraz uwielbiają interakcję z ludźmi. Wiele z nich potrafi przynosić zabawki, otwierać drzwi, a nawet jest w stanie nauczyć się prostych sztuczek. Są przy tym bardzo lojalne i silnie przywiązują się do opiekuna, chętnie towarzyszą mu także w codziennych czynnościach.
Ich pielęgnacja, podobnie jak ma to miejsce w przypadku innych sfinksów, wymaga regularnych kąpieli. Brak sierści u kota sprawia bowiem, że ich skóra silniej się przetłuszcza. Należy również chronić je przed zimnem, ponieważ nie posiadają sierści, która pełni funkcję izolacji termicznej.
Kot elfi – uroczy mieszaniec o niezwykłych uszach
Kot elfi to stosunkowo nowa rasa wśród kotów pozbawionych sierści, która powstała w 2007 roku w Stanach Zjednoczonych w wyniku skrzyżowania sfinksa kanadyjskiego z amerykańskim curlem. Efektem tego niezwykłego połączenia stał się łysy kot o charakterystycznych, wywiniętych na zewnątrz uszach, które nadają mu charakterystycznego wyglądu.
Elfie koty to zwierzęta niezwykle czułe, inteligentne i pełne energii. Uwielbiają zabawę, dobrze dogadują się z innymi kotami i zwierzętami domowymi, bardzo szybko przywiązują się do ludzi oraz są w stanie zaprzyjaźnić się z każdym. Są to przy tym bardzo ciekawskie kotki, które lubią być w centrum uwagi – często podążają za opiekunem po całym domu i towarzyszą mu podczas wykonywania codziennych czynności.
Pielęgnacja kota elfiego jest podobna do dbania o większość sfinksów – wymaga on regularnego, przynajmniej raz w tygodniu, mycia skóry, aby uniknąć nadmiernego wydzielania sebum. Dodatkowo, ze względu na brak sierści, należy zapewnić mu odpowiednią temperaturę otoczenia oraz unikać długotrwałego przebywania na słońcu.